Moordverhalen

Natuurlijk zijn niet alle moorden hetzelfde. De meest ludieke en creatieve verhalen komen op deze pagina te staan. Schrijf zelf een mooi verhaal over hoe jij op koelbloedige wijze jouw doelwit neerschoot en misschien win jij wel de prijs voor het allermooiste verhaal!


Gotchaspeler: Robert Aguilar
Naam slachtoffer:-
Datum en tijd:-
Locatie: Aesculaaf

Het is met grote schaamte en met een gebogen hoofd dat ik moet mededelen dat ik om 17:28 neergeschoten ben. Ik vertoefde me in de Aesculaaf, op mijn hoede. Ondanks het feit dat ik dusdanig sceptisch was tegenover elke medestudent, werd ik alsnog door een laffe hinderlaag in de rug geschoten. Ik ben diep getreurd. Ik durf te zeggen dat ik zelden zo gemotiveerd was voor iets op de uni als voor dit spel. Ik durf er zelfs een stap op verder te nemen: ik vrees dat ik heel mijn leven niet zo gemotiveerd ben geweest voor iets. 

Ik zal de volgende metafoor voorleggen. In de film 'The Hungergames' stelt Katniss Everdeen zich ten koste van haar familie vrijwillig om mee te doen aan het levensgevaarlijke spel. Door deze mensenliefde valt ze in een levensgevaarlijk avontuur waarin ze moet vechten voor haar leven. We kennen de heldhaftige scenes waarin Katniss vecht tot de laatste snik. De scene waarin ze alles geeft voor Rue en zelfs door de dood heen met haar is, beweegt ieder tot tranen. Deze tranen, dit medeleven, komt voor uit de diepste kern van het menselijk hart. Wanneer Katniss de hulp nodig heeft, ontvangt ze dan ook precies op tijd hetgeen wat ze nodig heeft. 

Dit metafoor staat voor mijn huidige situatie. Ik heb gevochten, ik heb gestreden om het kwaad te binden, maar nu lig ik hier op sterven na dood. Diep in mijn mentale grot brandt er nog een klein licht - een kleine schimmer van hoop. Deze hoop vestigt zich op jullie. Na maar liefst 6 slechteriken te hebben afgeslacht, is het vandaag mijn beurt geweest om een kogel te vangen. Nu begrijp ik dat ik iets uitzonderlijks vraag, iets wat waarlijk ondenkbaar is voor de normale mens. Ik ben echter geen normaal mens. Ik ben Robert Aguilar, jullie toekomstige held waarmee jullie je "medische republiek" kunnen entertainen. Ik heb jullie nodig, maar jullie hebben mij ook nodig om deze editie onvergetelijk te maken. Daarom vraag ik vol ootmoed de volgende gunst:

Gun mij de elixir van het leven en ik zal jullie eeuwige jeugd geven in de vorm van een jonge geest. Wees niet zoals elke burger; koud, kil, halsstarrig, maar strijk over jullie harten om zo de speelsheid van een kind en daarmee jullie geestelijke kind te laten floreren. 

'Vo voor de Accie

Vriendelijke groet,

Robert Aguilar


Gotchaspeler: Julia Daanen

Naam slachtoffer: Chimène Langelaar

Datum en tijd: 25-04 13:04

Locatie: kantine de Haardt studiecentrum


Op mijn eerste kaartje stond de naam Chimène Langelaar, de huisgenoot van mijn vriend. Ik had hem gevraagd om te achterhalen waar Chimene uit hing vandaag. Hij vroeg haar dit weekend of ze wel maandag al naar de uni durfde i.v.m. Gotcha. Ze zei dat ze zich liever thuis ging verschuilen. Goed plan, als je vijand de huissleutel heeft… 

De hulp van nog twee huisgenoten werd ingeschakeld om een plan op te zetten en om te kunnen volgen hoe laat ze precies thuis was. Het idee was om me te verstoppen in de klerenkast van een andere huisgenoot en zo ineens voor haar neus te staan, maar dat plan viel in het water. Het bleek dat Chimène vanaf thuisthuis direct naar de uni ging… Paniek? Nee hoor, er was een prima plan B.

Net toen je dacht dat het niet beter kon dan de huisgenoot van je vriend als target hebben, kreeg ik dit weekend ook nog een appje van Chimène zelf: “Hee Julia, wil jij me helpen met Gotcha? Ik moet Eva uit jouw vriendinnen groep afschieten.” Haha, maar natuurlijk wil ik dat Chimène…

Op naar de uni voor een persoonlijke Gotcha meeting met mijn eigen target. Ik had haar namelijk verteld dat ik met Eva had afgesproken om om 13:00 te lunchen in de kantine. Daar had ik Chimène op het eerste gezicht meteen af kunnen knallen, maar het is natuurlijk leuker om het visje nog even te laten spartelen. We zochten een plekje en zetten een telefoon neer om goed in beeld te kunnen hebben hoe Chimène, Eva zo af zou schieten. Tenminste, dat dacht zij…


Gotcha speler: Anne Geerdinck
Naam slachtoffer: Wieke van de Put
Datum en tijd: 09-05-2022 - 12.02
Locatie: Metrostation ‘museo’, Napels, Italië


Ik heb in Napels mijn target afgeschoten. Toen ik in de groepsapp zag dat mijn target mee ging naar Napels, was ik blij verrast. Ze was m’n eerste target, dus ik was allang vogelvrij. Ik had dus ook een flinke angst om zelf afgeschoten te worden hier in Napels. Deze angst werd groter toen mijn target, haar target op de boot had afgeschoten. Het spel stopt nooit, ook niet in Napels. Maar tot m’n schrik was ik mijn pistooltje vergeten, en om nou mijn target om haar pistooltje te vragen en vervolgens haar daar mee af te schieten ging me te ver. Gelukkig trof ik in Sorrento een speelgoed winkel, waar ik een waterpistool heb kunnen bemachtigen. Maar nu, wanneer zal ik haar afschieten, wat een luxe eigenlijk. Nu dacht ik, we zijn op vakantie, laat ik haar sparen en haar ook een rustige en leuke vakantie gunnen. Maar nu we vandaag het anatomisch museum hadden bekeken en onderweg waren naar een college, kwam het gevoel van thuis wel heel erg in me op, onze geliefde medische faculteit in Nijmegen. Dus op de trap naar de metro sloeg ik mijn slag, en schoot ik Wieke af. 


Partners van de MFVN